Białe Walentynki

Spóźnione, bo spóźnione no ale lepiej późno niż wcale:) Wczoraj na Tajwanie ( i w całej Azji Południowowschodniej) obchodziliśmy tzw "Białe Walentynki"...Co to za święto? Już odpowiadam- w skrócie jest to japońska odpowiedź na nasze "Czerwone" Walentynki:)
 

 

 

 

 O co w tym w ogóle chodzi...Mianowicie (teraz będzie trochę z kulturoznawczego punktu widzenia) musimy wiedzieć iż cała kultura azjatycka opiera się na kilku filarach - jednym z nich jest "przysługa" ty pomagasz mi- ja muszę się odwdzięczyć bo inaczej (i tu kolejny filar) stracę twarz - a utrata twarzy to najgorsza obok utraty pieniędzy (jeden z filarów) z możliwych opcji...Często jest tak żeby nie utracić twarzy ludzie są w stanie naprawdę dużo zrobić...Trochę jak u nas "zastaw się - a postaw się".

A gdzie w tym wszystkich Walentynki? No właśnie! Ktoś kupił ci prezent, dostałaś czekoladkę/kwiaty/misia przytulankę, no fajnie ale też niefajnie. Dlaczego? Bo musiasz się teraz zrewanżować...I musi to być coś fajnego:)

Ukochana minka Adusi:) Tata ją nauczył:) i nawet się przyznał że to on!!!

 

 Zatem dokladnie miesiąc po Walentynkach mamy rewanż, no ale żeby nie było to takie nudne Japończycy (bo ta tradycja zaczęła się u nich w późych latach siedemdziesiątych) wymyślili że będzie to "biały dzień". Białe czekoladki lub słodycze typu żelki czy pianki powinny być białe lub mieć biały element...No i wręcza się go sympatii - tym razem to głównie dziewczęta/kobiety obdarowywują szczęśliwych wybranców...


 

U nas Adusia dała tacie Kinder czekoladki i oczywiście sama ich trochę też podjadła:) A co, w końcu są Walentynki - kolejne (tym razem chińskie) mamy w lipcu...Szczerze, to uwielbiam to, że mogę świętować na tyle sposobów...Zanim Adzik dorośnie będziemy mieli całą wielką jak ocean pacyficzny (bo przy tym akaurat mieszkamy) tradycję obchodzenia świąt i praktycznie w każdym miesiącu coś się trafi;)