Grudniowa deprecha

No i dopadła nas a właściwie to mnie (przy okazji dostało się też tacie Adzika) depresja przedświąteczna...Praktycznie od kilkunastu dni prawie nie przeglądam ulubionych blogów i staram się omijać wszelkie tematy związane ze świętami...Święta to dla mnie najgorszy okres w roku i trochę się łudziłam że może narodziny Aduni to zmienią jednak jest chyba jeszcze gorzej niż przedtem:(

 

Adzik prawie nie rozstaje się z piłeczkami

Na Tajwanie świąt się nie obchodzi bo to zupełnie odmienny krąg kulturowy jednocześnie cała komercyjna otoczka związana ze świętami (ozdoby, kolędy, prezenty...) wygląda zupełnie podobnie do tej na Zachodzie...Wszystko przypomina mi te dni a jednocześnie wszystko jest inne...Zero głębszych treści tylko forma...Na dodatek oczywiście pracuję cały dzień w święta i tylko mam nadzieję że dzieci nie będą pamiętać o tej dacie tak że i ja jakoś przebrnę bezboleśnie przez cały ten dzień...

 

Ulubiona zabawka ostanich tygodni- żyrafka kopiąca piłeczki:)

Moja depresja udzieliła się też tacie Aduni, który notabene nie jest nic winny za to że nie rozumie dlaczego tak ważna jest choinka i jej wspólne ubieranie, wigilia z tradycyjnmi daniami, bycie razem w ten dzień chociażby obżerając się pysznościami przed telewizorem, obdarowywanie siebie prezentami...

 

Marzy mi się biała choinka z fioletowo- czarnymi ozdobami:)

Cóż, w tym roku znów nie będzie choinki - mam dobrą wymówkę- Adunię, która czołga się i chodzi przy meblach i ścianie po całym domu i niestety choinka zapewne stałaby się centrum jej uwagi...Odpuściłam i mam nadzieję że po raz ostatni...Pociesza mnie trochę myśl o tym że Chiński Nowy Rok będę miała prawo sobie darować i niewykluczone że tak zrobię...

 

Nostalgiczny Adzik...Myśli:)