3 tygodnie

Dziś mijają 3 tygodnie od kiedy Adzik jest z nami i obiektywnie rzecz biorąc chyba nasze życie zaczyna powoli zaczyna się normować...Dalej jestem jeszcze w szoku że to małe stworzenie wcześniej było w moim brzuchu i tak po prostu się wyłoniło i zmieniło wszystko na zawsze...

 

• Adzik jest dalej przeziębiony, pije syropki ale na wtorek przewidywana jest kolejna wizyta u lekarza...

 

• Wyeliminowalismy zupełnie mleko modyfikowane (no chyba że jakaś nagła sytuacja nas zastanie lub tatę oświeci że mała się nie najada bo skoro godzinę temu jadała i znów jest głodna to coś nie tak) i od prawie tygodnia Adzia je tylko moje mleko...Ssanie wychodzi jej już prawie dobrze, jeszcze z tydzień i będzie super...Nauka ssania rzeczywiście trwa około miesiąca:) tak jak mówiłyście w komentarzach:)

 

• Adzik rośnie- już nie mogę liczyć na ulubione pajace w rozmiarze NB lub 56- są za małe...Teraz zostały mi bodziaki i spodenki (oraz skarpetki). Trochę żałuję że nie kupiłam więcej pajaców bo są takie praktyczne na codzień...

 

• Ulubiona pozycja do spania to ta kontrowersyjna, na brzuszku (Mimo wszystko staram się usypiać ją na pleckach gdyż ryzyko uduszenia jest jednak za duże u tak małego dziecka)...Wszystko się zaczęło od taty, po odbiciu kładł ją na siebie i tak sobie leżeli. Potem w nocy po karmieniu i odbiciu zaczęłyśmy obie tak spać i okazało się że plecki już nie takie fajne jeśli chodzi o spanie. Główkę też zaczyna trzymać całkiem nieźle...

Szczęśliwy Adzik po karmieniu i odbiciu w za dużym pajacu:)

• Wieczorami Adriankę męczą kolki, płacze i nie chce spać...Przy następnej wizycie u lekarza znów nadmienię ten problem jednak z tego co wiem tu nikt się zbytnio kolkami nie przejmuje. Wcześniej lekarz mówił coś o niedojrzałości układu pokarmowego...

 

Co do mojego dochodzenia do siebie to w tej chwili ważę 55 kilo czyli spadło już 10 kilo! Brzuch nie jest w złym stanie, tylko ta kreska ciemna trochę go szpeci no ale mam nadzieję że z czasem zniknie. Jeśli chodzi o emocje jest już trochę lepiej.

 

 

 Dziękuję wszystkim za komentarze odnośnie mojego baby blusa- bardzo pomogły. W tej chwili jestem już na etapie że nie wyobrażam sobie życia bez Adusi- uwielbiam wszystko w niej a to dopiero początek! Jednocześnie nie wiem jak ją zostawię gdy pójdę do pracy...

 

 

A na zakończenie jakoże wczoraj był początek chińskiego nowego roku- roku węża, nieodłączny element świąt czyli tzw. czerowne koperty w które wkłada się pieniądze i daje rodzinie, znajomym, pracownikom...Adzik dostała w tym roku cztery.