Metoda usypiania 3 - 5 - 7

To już dwa miesiące odkąd rozpoczęły się nasze problemy ze snem ( wcześniej też nie było jakoś super ale był okres że Adzik zasypiał prawie jak w zegarku o 22 i z przerwami na karmienie spał do rana).

  

Dobrej jakości ujęcie według taty Adusi:) Grunt że dziecka nie uciął...

 

Wiem, "niemowlęta tak mają" - "ząbkowanie"- jednak tak długi okres nieprzespanych nocy dał nam  strasznie we znaki. Wiem że sami po trochu jesteśmy sobie winni jednak problem nie wynika tylko z naszego nieuporządkowanego grafiku bo był czas że prawie zegarkiem w ręku przestrzegałam pór chodzenia spać i jedzenia. Po pewnym czasie (jakimś miesiącu od wystąpienia zjawiska "bezsenności") stwierdziłam że wypróbuję wszystkiego i dałam Adzie wolna rękę co do spania...Wyszłam z założenia że sen jest niezbędny do jej dalszego, prawidłowego rozwoju zatem niech śpi kiedy może...No i zaczęła zasypiać, pewnie ze zmęczenia, tuż nad ranem, początkowo około 4, potem stopniowo doszło nawet do 6.30 rano. No, a my musieliśmy jej dzielnie towarzyszyć...

 

 

Pod koniec tego tygodnia powiedziałam dosyć...Nieuregulowany tryb zasypiania małej spowodował że byłam na skraju wyczerpania-  niestety gdy Ada odsypiała zarwane noce ja musiałam iść do pracy, która jest dość wyczerpująca. Do domu wracałam i jeszcze ciągłam naszą trójkę na spacer- bo niestety tata nie wpadłby na pomysł żeby wyjść z dzieckiem z domu...(Spuścizna po tak zwanej starej szkole wychowania tajwańskiego, która nie pozwalała np na spacery z dzieckiem poniżej 4 miesiąca, bo podobno złe duchy mogłyby porwać dziecko, poza tym w kulturze azjatyckiej spacer to trochę marnowanie czasu, w którym przecież można pracować, spać lub jeść). Rezultatem było wielkie zmęczenie, tak że nie miałam nawet siły na zabawę z młodą...

 

 

Nigdy nie byłam zwolenniczką metod usypiania, w których dziecko ma płakać aż zaśnie i po pewnym czasie uczy się samodzielnie zasypiać...No ale niestety stwierdziłam że muszę zacisnąć zęby, zignorować niezadowolenie taty, który z góry przecież wie że się nie uda (tata to największy pesymista świata) i spróbować. Z góry odrzuciłam metodę usypiania Tracy Hogg (kto wie, może kiedyś będę musiała ją wypróbować). Bardziej realistyczna wydała mi się metoda 3 - 5 - 7 (odkłądamy dziecko i wychodzimy jak zaczyna płakać wracamy po 3 minutach i uspokajamy, znów ychodzimy i gdy płacz się powtórzy wracamy po 5 minutach...) tylko że ja dodałam jeszcze minutę na początku tak że powstało coś ala 1 - 3 - 5  - 7.

 

Na naszej trasie spacerowowej możemy zobaczyć właśnie takie cuda:)

 Pierwsze dwie noce upłynęły w niemalże sielankowej atmosferze- mała popłakała troszkę (może z 5 minut) i zasypiała za każdym razem sama dość szybko. Niestety wczorajsze usypianie było naprawdę wielka przeprawą i dla niej i dla mnie. Wybudziła się koło 1 w nocy i godzinę płaczu trwało zanim ponownie zasnęła. Ale mi jej było szkoda...Byłam jednak nieugięta i w rezultacie mała spała do porannego karmienia...Dziś poszła spać o 11 i obyło się nawet bez płaczu ale obawiam się że po północy znów się obudzi i będzie nieciekawie...